Samotność boga

Tam gdzie biegną popieprzone drogi

w domu na rozstajach

jest samotny bóg

nikt go nie odwiedza

i nikt nie dziękuję

ale każdy prosi padając do nóg

w sali samobójców

siedział zdumiony człowiek

wojna dopadła go

na progu dorosłości

i wstrząsnęła jego mózgiem

falą wymiotów

poznał treść życia

poprzez treść żołądka

trochę groteski proszę państwa

nasz dorosły chłopiec

poznał dziewczynę

przystawiając jej lufę do skroni

pomiędzy spoconymi papierosami

wcale nie rozmawiali

a potem ona poszła w noc

gwałcąc jego duszę zdradą

z lufą przystawioną do skroni

Autor wiersza: Paweł Tworkowski
Copyright © 2012 paweltworkowski.pl Paweł Tworkowski