Włóczęga

Zabijam czas

rozmową z Jackiem

przemykam palcami

po wrażliwości mej

na wieży ptak

wyśpiewał czas

i chyba chciałby

abym poszedł spać

uciszam go

opuszkiem palca

budząc do życia

przepiękny ton

przemieszczam się

po dźwięcznej drodze

i po zaułkach tęczy

włóczę się

jestem nomadom

który zbacza często

i nowe echa budzi

krokiem swym

każde jest warte

kolejnego stąpnięcia

każde jest znane

choć inaczej brzmi

Autor wiersza: Paweł Tworkowski
 Copyright © 2012 paweltworkowski.pl Paweł Tworkowski