Zdziwiony diabeł

Na przybrzeżnym kamieniu

Ze znudzoną miną

Podparłszy się łapą

Siedział diabeł

W bagnie grzebiąc kijem

Co chwilę o coś trącał

Na powierzchnię wyławiał

Przyglądał się z bliska

I znowu zatapiał

Ziewał przy tym setnie

Po tyłku się drapał

Wreszcie doszedł do wniosku

że wszystko już zbadał

Wybałuszył ślepia

Chrząknął ze zdziwienia

Zdając sobie sprawę

Jak zepsuta jest ziemia

Podrapał się w głowę

Wzruszył ramionami

Co prawda on zaczął

lecz skończyli sami

Autor tekstu: Paweł Tworkowski

Copyright © 2012 paweltworkowski.pl Paweł Tworkowski