Dzikie Psy

Byliśmy jak świece

pędzone zmiennymi wichrami

nie oddawaliśmy cesarzowi co jego

nasze kieszenie wypełnione snami

zużywaliśmy powietrze zuchwale

biegając od studni do studni

pragnienia były rzeczywistością

a rzeczywistość mrzonkami

powiedzieliśmy sobie nawzajem

dzikość jest naszą naturą

kładziemy się tam gdzie chcemy

nic nie zostawiamy

przyszły dni słoty i wichrów

szarpnęły się więzy jak wodze

on poszedł do jednej pani

lecz razem idziemy przy nodze

nie jest nam źle ani dobrze

zawsze chodzimy wyspani

uczepieni codziennej mrzonki

karmimy się dalej snami

Autor wiersza: Paweł Tworkowski
 Copyright © 2012 paweltworkowski.pl Paweł Tworkowski