Listy

To, co piszemy do siebie

ciemne jest jak atrament

Słowa są po to by boleć

mają oczyścić ranę

Nie myśl, że cię rozgrzeszę

sam pragnę odkupienia

Wyrywaliśmy sobie włosy

co mamy do stracenia?

Patrzę na ciebie tak z boku

przesuwam ręką po twarzy

mówisz, że to było w tym roku

że nie wiem o czym dziś marzysz

Co zrobiliśmy dla siebie

to już się nie odstanie

Nie myślę już o tym dobrze

próżne nasze staranie

Odrzućmy naiwny romantyzm

bo wcale nie tego trzeba

Nasze dusze są próżne

pragną igrzysk i chleba

Chłoniemy siebie zawzięcie

nawzajem się podtapiamy

nie nazwę już tego seksem

to jest jątrzenie rany

Słowa są bardziej cierpkie

Noże wrzynają się w zdania

Nic już nie jest potrzebne

Nic więcej do dodania

Autor tekstu: Paweł Tworkowski
Copyright © 2012 paweltworkowski.pl Paweł Tworkowski