Pociągi

Siedzę w poczekalni

a pociągi przejeżdżają rzadko

więc wsiadam do każdego

lecz każdy się wykoleja

już przestałem

poznawać swoją stację

gdzie wysiadałem zawsze

i zawsze mogłem wsiąść

w wypchanym workiem na plecach

w ciągłej tułaczce

zawsze coś zostawiam

tobołek staje się lżejszy

i powoli zapominam

co zgubiłem na poprzednim peronie

w wagonach zawsze inne siedzenia

stukot kół niczego nie przypomina

kołysanie choć mile zabiera

nie sprawia że przymykam oczy

Autor wiersza: Paweł Tworkowski
Copyright © 2012 paweltworkowski.pl Paweł Tworkowski