Mam Kły

Po spopielonych łąkach

idę ostrożnie

każdy krok do przodu

budzi zbolały kurz

patrzę przed siebie

nie próbując

szarpać nostalgii

lecz na spalonych drzewach

wiszą zwęglone sny

kłując przyschniętą ranę

być może to już nieważne

całkiem bez znaczenia

dla mnie

ale właśnie świat

przypomniał mi

że mam kły

Autor wiersza: Paweł Tworkowski
 Copyright © 2012 paweltworkowski.pl Paweł Tworkowski