Gdy przychodzi dziki świt

Nie ma mnie tu

Nie ma mnie w zasadzie nigdzie

Gdzie nie potrzebują mnie

Gdy przychodzi dziki świt

 Rozedrgany po koszmarze

Czuję jak uchodzi ze nie wstręt

Do tego wszystkiego co go czyni

A może kto?

To pytanie niczym echo

Wciąż stuka do mych drzwi

Już dawno wyprałem się z emocji

Na zimno z fajką w ustach

Rozpracowuję to

Gdy przychodzi dziki świt

z ironią na ustach witam go

siedząc w fotelu ze szklaneczką JACKA

Gdy przychodzi dziki świt

Gram mu smutny bluesowy song

Czarny garnitur dzisiaj mam

I chyba zawsze tak zostanie

Gram dzisiaj ciężkiego bluesa

Ciężkie bluesowe granie

  Autor tekstu: Paweł Tworkowski

 Copyright © 2012 paweltworkowski.pl Paweł Tworkowski