Kataklizm

Tunelem naszych arterii

pędzi pociąg adrenaliny

i nigdy nie dojedzie do celu

tory biegną po okręgu

Próbując napełnić bezdenną przestrzeń

Skazani na piękną przegraną

Cieszymy się jak dzieciaki

I gramy od nowa

gramy od nowa

Zachłyśnięci dygotem

jesteśmy kataklizmem

nie próbujemy mówić nic

nie możemy nawet słyszeć

 Autor wiersza: Paweł Tworkowski

Copyright © 2012 paweltworkowski.pl  Paweł Tworkowski