Zaczyna być niebezpiecznie

Ma twarz z papieru

Tak łatwo się zmienia

Jest łatwopalna jak plama eteru

Ulotna i niema

Przechodzi przez jawę

by stać się koszmarem

Patrzy w powyginane lustra

stając się szakalem

Klepnął mnie dzisiaj w ramię

a ja nie wzdrygnąłem się

To trochę zaczyna zastanawiać

że już przestałem się bać.

 Autor wiersza: Paweł Tworkowski

Copyright © 2012 paweltworkowski.pl  Paweł Tworkowski